Seniorka jest osobą samotną, dotychczas mieszkała sama. Jest wspierana przez personel medyczny, jednak Pani potrzebuje towarzystwa, jest samotna. Panie w personelu codziennie się wymieniają, seniorka przywiązuje się jednak do osób i smutno jej, że nie ma “swojej” Pani, która by ją znała i spędziła z nią czas przy kawie lub herbacie. Panie w personelu przychodzą na chwilę, ponieważ muszą jechać do innych pacjentów. Seniorka ubolewa nad tym, że nie ma chwili na rozmowę. Chętnie pooglądałaby z kimś zdjęcia, wyszła na spacer, powspominała “stare czasy”.

Seniorka jest z wykształcenia pielęgniarką, dobrze wie, na czym polega ciężka praca przy pacjencie. Jest typem osoby, który się nie poddaje i współpracuje. Pani mieszka w domu jednorodzinnym w centrum miasta z przyjaznym pieskiem. Dla opiekunki jest oddzielna część domu z osobną łazienką do dyspozycji. Osobą do kontaktu jest bratanica zmarłego męża starszej Pani, bardzo zaangażowana i sympatyczna, jednak mieszka w innym mieście i chciałaby zapewnić cioci opiekę na stałe oraz towarzystwo. W tym samym mieście, w domu oddalonym o niecałe 2 km jest inna nasza opiekunka, która jest stałą zmienniczką u naszej podopiecznej.